ร้านค้าออนไลน์ Digital Life Shop: http://www.digitallife-shop.com/
เรื่องย่อละครปราสาทมืด
หม่อมเจ้าหญิงอุมารังษี ทะเลาะกับหม่อมอร ผู้เป็นมารดา เรื่องที่หม่อมอรจะลดตัวไปแต่งงานกับนายเม้ง คนไทยเชื้อสายจีน ท่านหญิงจึงเอาสร้อยเพชรที่เสด็จพ่อประทานให้ไปจำนำ เพื่อส่งเงินไปให้หม่อมเจ้าชายพงษ์อิศรา พี่ชายที่อังกฤษ และขอร้องไม่ให้พงษ์อิศรารับเงินจากหม่อมอร เพราะเป็นเงินของนายเม้ง พร้อมบอกข่าวที่เธอจะเดินทางไปเป็นครูที่ จ.เชียงใหม่
บนรถไฟ ภะรตที่ดูท่าทางไม่สนใจอุมารังษี ก็เอ่ยชวนอุมารังษีไปทานข้าวที่ห้องอาหารรถไฟ ระหว่างนั้นภะรตรู้ว่าอุมารังษีจะไปเป็นครูที่เชียงใหม่แต่ยังไม่มีจุดหมาย แน่นอน จึงเอ่ยชวนเธอไปทำงาน เป็นครูพี่เลี้ยงให้น้องสาวพิการและเป็นใบ้ของเขา อุมารังษีตอบตกลงเมื่อภะรตให้ปืนไว้แก่เธอ และบอกสามารถยิงเขาได้ทุกเมื่อ ถ้าคิดว่าเขาไม่ปลอดภัยแก่ตัวเธอ โดยเธอบอกเพียงว่าชื่อ อุมา
เมื่อถึงปราสาทกลางป่าลึก อุมารังษีตะลึงกับความโอ่อ่า สวยงาม ขึ้นขั้นนอนไม่หลับ รุ่นเช้าอีกวันเธอจึงตื่นสาย และลงมาที่โต๊ะอาหารช้า ป้าแช่มซึ่งเป็นแม่บ้าน เหน็บแนมอุมารังษีทันที บนโต๊ะอาหารภะรตสั่งให้กัญญาเปลี่ยนห้องนอนกับอุมารังษี กัญญาไม่พอใจแต่ทำอะไรไม่ได้ หลังจากนั้นอุมารังษีตามภะรตเข้ามาห้องนั่งเล่น จึงได้พบกับคุณแจ๋ว อุมารังษีถูกชะตาทันที
คืนหนึ่งอุมารังษีนอนไม่หลับ เธอได้ยินเสียงกรีดร้องของผู้หญิงคนหนึ่ง จึงตัดสินใจออกไปดู ทำให้เธอพบกับภะรตที่ท่าทางเหมือนกำลังออกไปไหน อุมารังษีตัดสินใจสะกดรอยตาม ภะรตรู้ตัวว่าอุมารังษีตามมา เลยหยุดไม่ไปต่อพร้อมดักตัวอุมารังษีไว้ และบอกไม่ได้ยินเสียงอะไร ภะรตไปส่งเธอยังห้องนอนและกำชับห้ามไม่ให้พะวงกับสิ่งที่ไม่ได้เกี่ยวกับตัว เธอ อุมารังษีสงสัยมาก แต่ก็กลับเข้าห้องนอนตามที่ภะรตสั่ง
วันต่อมา นายชดหลอกอุมารังษีมาที่กระท่อมกลางป่าของแม่ทิพ โดยเมื่อแม่ทิพเห็นอุมารังษีก็ตรงเข้าทำร้ายบีบคอทันที อุมารังษีกลัวมากแต่ก็พยายามช่วยเหลือตัวเอง จนภะรตที่ตามมาช่วยไว้ได้ทัน พร้อมย้ำให้อุมารังษีเลิกสงสัยในทุกเรื่อง
ขณะเดียวกัน หม่อมอรที่กำลังโศกเศร้าเรื่องอุมารังษีหนีออกจากบ้านไป พระองค์เจ้ารวิศักดิ์ เทวัญ ก็มาขอเข้าพบ เพราะพงษ์อิศราซึ่งเป็นรุ่นน้องที่สนิทครั้งอยู่อังกฤษ ฝากเงินกับจดหมายมากับรวิศักดิ์เพื่อให้มาคืนหม่อมอร พลันรวิศักดิ์ได้เห็นรูปอุมารังษีตอนอายุ 16 ก็หลงรักทันที
เช้าตรู่วันหนึ่งอุมารังษีขี่ม้าไปจนถึง ไร่สองพี่น้อง และได้พบศุลีมาส เจ้าของไร่ ศุลีมาสเผลอเรียกบ้านของภะรตว่า ปราสาทมืด อุมารังษีหัวเราะ ทั้งคู่คุยกันอย่างถูกคอ จนได้เวลาอุมารังษีขอตัวกลับ สวนกับวิษณุ พี่ชายศุลีมาส โดยเธอรีบเล่าเรื่องที่อุมา ภรรยาของภะรตขี่ม้ามาที่ไร่ให้ฟัง เมื่อได้เวลาอาหารกัญญามองอุมารังษีด้วยสายตาตำหนิ และป้าแช่มเข้ามาต่อว่าเรื่องอุมารังษีมาทานอาหารเช้าสาย อุมารังษีต่อปากต่อคำอย่างไม่เกรงกลัว ป้าแช่มโมโหขู่ว่าครูอุมารู้จักนังแช่มน้อยไป
ตกกลางคืน อุมารังษีนอนไม่หลับนึกน้อยใจในโชคชะตา ที่เจ้าผู้สูงศักดิ์อย่างเธอ ต้องมาอยู่ในสภาพแบบนี้ จิตใจที่ว้าวุ่นทำให้เธอฝันว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งใบหน้าโศกเศร้า ถูกโซ่ตรวนล่ามข้อเท้า ยื่นมือขอความช่วยเหลือจากเธอ หากพออุมารังษีสะดุ้งตื่นก็พบป้าแช่ม กำลังแอบเข้ามาในห้องเธอ ทำท่าเหมือนจะเข้ามาทำร้าย ฉับพลันอุมารังษีลุกพรวด ป้าแช่มตกใจ รีบแก้ตัวว่ามาตรวจดูความเรียบร้อยแล้วรีบออกไป อุมารังษีรู้ดีว่าป้าแช่มกำลังคิดร้ายกับเธอแน่ จึงขอพรให้ดวงวิญญาณของผู้หญิงที่มาเข้าฝัน ปกป้องคุ้มครองเธอ
เช้าวันต่อมา อุมารังษีตื้นตันในความอารีของภะรต ที่สั่งชุดขี่ม้าจากรุงเทพฯ มาให้เธอ จึงใส่ขี่ม้าไปเที่ยวที่ไร่สองพี่น้อง และได้พบกับวิษณุ ทั้งสามคุยกันอย่างสนุกสนาน จนใกล้เวลาอาหารเช้า อุมารังษีรีบขอตัวกลับ ซึ่งสวนกับพระองค์เจ้ารวิศักดิ์และแม่นุ่ม ที่มาพักที่ไร่ของวิษณุ โดยวิษณุเล่าเรื่องครูอุมาให้ทั้งคู่ทราบ แม่นุ่มแอบสงสัยว่าอุมาคนนี้เป็นคนเดียวกับท่านหญิงอุมารังษี
เมื่อได้พบกันสองพี่น้องแนะนำพระองศ์ชายและแม่นุ่มให้รู้จักอุมา อุมารังษีไหว้พระองค์ชาย แต่เพียงยิ้มให้แม่นุ่มเท่านั้น พระองศ์ชายเห็นอุมาก็คิดว่าคล้ายท่านหญิงอุมารังษีในรูปมาก แต่แม่นุ่มมั่นใจว่าใช่แน่ จากนั้นศุลีมาศก็ชวนทั้งหมดไปเที่ยวลำธารหลังไร่ จากการพูดคุยกัน ทำให้ได้รู้ความจริงว่าอุมาไม่ได้เป็นภรรยาภะรต หากเป็นครูของคุณแจ๋วน้องสาวภะรต เช่นนั้นแล้วแม่นุ่มจึงลอบสังเกตุเห็นพระองค์ชายท่าทางปกติ แต่วิษณุแอบลอบถอนใจ มองอุมาด้วยสายตารุ่งโรจน์
อุมารังษีกลับถึงปราสาทในตอนเย็น ก็ได้รับคำสั่งจากภะรต ให้ไปส่งเขายังสถานีรถไฟ ซึ่งภะรตจะเดินทางไปทำธุระที่กรุงเทพฯ กัญญาเห็นเช่นนั้นก็เกิดความริษยา พอถึงสถานีรถไฟภะรตสั่งอุมาอย่างเป็นห่วงให้ดูแลตัวเองดีๆ พกปืนติดตัวตลอดเวลา ก่อนขึ้นรถยังหันมากำชับอุมาไม่ให้ลืมล็อคประตู
ที่กรุงเทพฯ ภะรตไปงานเต้นรำกับวาสิณ วาสิณเห็นภะรตเบื่อๆ จึงหาเพื่อนคุยมาให้ เป็นเด็กผู้หญิงชื่อพิมพ์ทิพ เมื่อภะรตเห็นหน้าเธอก็ตะลึง เพราะพิมพ์ทิพหน้าตาคล้ายคุณแจ๋วมาก ขณะเดียวกันอุมารังษีนอนไม่หลับ ออกไปเดินเล่นที่เฉลียง ทันใดก็พบกับชายลึกลับคนหนึ่ง ที่ปีนขึ้นมา ชายคนนั้นเห็นอุมารังษีก็ท่าทางตกใจเหมือนเห็นผี แล้วเรียกชื่อประวิญ อุมารังษีตกใจมากหยิบปืนขึ้นมาขู่ ชายลึกลับปัดปืนหล่นแล้วหนีไปได้
ภะรตกลับมาจากกรุงเทพฯ และรับรู้เรื่องราวที่เกิดขึ้น รีบมาถามอุมาเรื่องชายลึกลับ และว่าเคราะห์ดีเหลือเกินที่เธอปลอดภัย แล้วบอกว่าถ้าชายคนนั้นมาเจอเขา เรื่องทุกอย่างคงจบลงเสียที อุมารังษีสงสัยเรื่องราวความลับของปราสาทมากขึ้น
อุมารังษีได้รับจดหมายจากรวิศักดิ์ ใจความพระองค์ชายทรงทราบว่าเธอคือ ท่านหญิงอุมารังษี รวิศักดิ์บอกว่าจะเก็บเรื่องนี้เป็นความลับและพร้อมจะช่วยเหลืออุมารังษีทุก เรื่อง ขณะเดียวกันภะรตไปรักษาคนไข้ที่เชิงเขา จนเย็นก็ยังไม่กลับ อุมารังษีเป็นห่วงภะรตมาก เพราะฝนทำท่าจะตกหนัก สักพักนายชดขี่ม้ากลับมาคนเดียวและบอกทุกคนว่าภะรตถูกยิงบาดเจ็บสาหัสอยู่ กลางป่า ให้ตนมาเอาเครื่องมือผ่าตัด
อุมารังษีเป็นห่วงภะรตจึงขอตามนายชดไปด้วย ระหว่างการเดินทางกลางสายฝน นายชดลอบทำร้ายอุมารังษีจนตกจากหลังม้า อุมารังษียิงสู้แต่พลาดถูกนายชดจับมัด ขณะเดียวกันภะรตเจอม้าที่อุมารังษีใช้ขี่ วิ่งวนเวียนอยู่ในป่า รู้ทันทีว่าเกิดเรื่องขึ้น จึงรีบตามหาและช่วยอุมารังษีไว้ได้ทัน แต่นายชดหนีไปได้ ส่วนภะรตติดฝนอยู่กับอุมารังษีกลางป่า อุมารังษีเป็นไข้และเพ้อจนภะรตรู้ว่าเธอคือหม่อมเจ้าหญิงอุมารังษี
อุมารังษีฟื้นขึ้นมาพบว่าภะรตนั่งเฝ้าเธอยู่ อุมารังษีสลบไปสองคืนหนึ่งวัน ขณะเดียวกันป้าแช่มให้นายชดหนีไปกรุงเทพฯ แต่นายชดกลับวนเวียนอยู่ที่เดิม วันหนึ่งป้าแช่มเข้ามาพูดหวังดีกับอุมารังษีว่าภะรตไม่ใช่คนดี เป็นผู้ร้ายฆ่าคน แต่ที่เธอต้องทนเพราะคุณกัญญาเจ้านายของเธอรักอยู่กับภะรต ป้าแช่มเกลี้ยกล่อมให้อุมารังษีไปจากที่นี่ อุมารังษีสับสันมาก คืนนั้นกัญญาเข้ามาร้องไห้และโผเข้ากอดภะรต อุมารังษีออกมาเดินเล่นและเห็นว่าภะรตกำลังกอดอยู่กับกัญญา อุมารังษีเสียใจ ตัดสินใจเด็ดขาดว่าจะไปจากปราสาทมืด
รวิศักดิ์ได้รับจดหมายจากวิษณุ ที่เขียนมาบอกว่าคุณอุมาลงไปทำงานเป็นพยาบาลให้คุณเทพ ลุงของจักราที่ จ.นราธิวาส แม่นุ่มเดาว่าอุมารังษีอาจชอบภะรตก็ได้ รวิศักดิ์อึ้งไปทันที รวิศักดิ์ วิษณุ และวาสิณมาล่องเรือเที่ยวกับพวกหม่อมอร บนเรือวิษณุได้เจอกับพิมพ์ทิพ หลังจากพูดคุย จึงได้รู้ว่าพิมพ์ทิพคือน้องสาว (ลูกพี่ลูกน้อง) ของจักรา วิษณุท่าทางสนใจพิมพ์ทิพมาก แต่พอเห็นรวิศักดิ์แอบมองอยู่ วิษณุก็หาเรื่องคุยว่าทำไมหม่อมอรหน้าคล้ายกับคุณอุมา รวิศักดิ์เฉลยความจริงให้วิษณุรู้ว่า ครูอุมาคือหม่อมเจ้าหญิงอุมารังษี ธิดาของหม่อมอร
ที่เชียงใหม่ วิษณุ ศุลีมาส วาสิณและพิมพ์ทิพนั่งทานอาหารที่ร้านแห่งหนึ่ง ทั้งหมดพบกับป้าแช่ม กัญญาและนายมั่น ซึ่งพอฝ่ายหลังเห็นพิมพ์ทิพย์ก็มีท่าทางตกใจ ระหว่างนั่งรถกลับปราสาท ทั้งสามพูดเรื่องพิมพ์ทิพย์ที่หน้าตาคล้ายคุณแจ๋ว นายมั่นเอ่ยว่าพิมพ์ทิพอาจเป็นลูกแม่ทิพอีกคนก็ได้
ศุลีมาสทราบเรื่องครูอุมาคือ หม่อมเจ้าหญิงอุมารังษี ก็ตกใจ วิษณุบีบมือน้องสาวอย่างปลอบโยน เพราะกลัวน้องสาวเสียใจเรื่องพระองค์ชาย ซึ่งตัววิษณุเองต้องหลีกทางเช่นกัน เพราะไม่อาจหมายปองของรักของเจ้านายได้ หากศุลีมาสกลับทำตัวปกติ แจ่มใจปฏิบัติกับรวิศักดิ์ดังเดิม
นายชดมาเป็นคนงานที่ไร่สองพี่น้อง โดยวิษณุไม่รู้ว่านายชดหนีคดีมา วันหนึ่งนายชดปวดท้องหนัก วิษณุตามภะรตมาดูอาการ นายชดตกใจมาก ขณะผ่าตัดนายชดเพ้อถึงเรื่อง ประวิญ คุณท่านรักคุณอุมา คุณอุมาอยู่ไม่ได้ คำเพ้อของนายชดอยู่ในสายตาของทุกคน จนผ่าตัดปลอดภัยเสร็จ วาสิณก็อาสาไปส่งภะรตที่บ้าน ระหว่างคุยในรถ วาสิณบอกภะรตว่าอุมารังษีอยู่ จ.นราธิวาส ภะรตอึ้งไป
วันต่อมา วาสิณไปหาภะรตที่โรงพยาบาล ในขณะที่กำลังคุยกันอยู่นั้น วาสิณกวาดสายตาไปเห็นราชิต จ้องมองภะรตอย่างไม่ละสายตา วาสิณแอบสะกดรอยตามราชิตไปจนถึงกระท่อมเล็กๆ ในป่ารกแห่งหนึ่ง
ที่ปราสาท ป้าแช่มวางแผนจะให้กัญญาเข้าไปนอนกับภะรต แต่ถูกคุณแจ๋วขวางไว้และพยายามดึงพี่ชายให้ออกห่างป้าแช่มกับกัญญาตลอดเวลา ทำให้ป้าแช่มเริ่มคิดว่าคุณแจ๋วเป็นตัวปัญหา ป้าแช่มเป่าหูแม่ทิพว่าภะรตจะส่งคุณแจ๋วไปอยู่สถานเด็กพิการที่กรุงเทพฯ เพราะเบื่อเป็นภาระ และคิดจะแต่งงานกับผู้หญิง ทำให้แม่ทิพแอบมาอุ้มคุณแจ๋วไป
ภะรตออกตามหาคุณแจ๋วกับแม่ทิพไปจนถึงหน้าผา เป็นจังหวะที่แม่ทิพกำลังจะตกสู่เบื้องล่าง ภะรตกระโดดคว้าตัวคุณแจ๋วได้ทัน คุณแจ๋วช็อคกับภาพแม่ทิพตายต่อหน้า ทำให้ไม่ได้สติอยู่หลายวัน ภะรตนั่งเฝ้าน้องไม่ห่าง ถึงขนาดไม่ยอมกินไม่ยอมนอน จนแทบจะป่วยไปอีกคน
จ.นราธิวาส ภะรตมาพร้อมหมอดุสิตเพื่อดูอาการลุงเทพ ลุงเทพขอคุยกับภะรตตามลำพัง และฝากฝังคุณแจ๋วกับพิมพ์ทิพ ทำให้ภะรตรู้ว่ามีน้องสาวอีกคน ไม่นานลุงเทพก็สิ้นใจ จากนั้นภะรตขอร้องให้อุมารังษีไปหาคุณแจ๋วกับตน โดยส่งจดหมายจากคุณแจ๋วให้อุมารังษีอ่าน แจ๋วพบครูอุมาแล้ว คุณพี่เอาของแจ๋วให้คุณอุมาให้หมด แจ๋วรักคุณอุมากับคุณพี่ อุมารังษีคิดถึงคุณแจ๋วด้วย จึงตัดสินใจกลับปราสาททันที
ระหว่างแวะพักโรงแรมที่ภะรตและอุ มารังษีเดินทางมาด้วยกัน ทั้งคู่มีโอกาสพูดคุยกัน แต่ด้วยทิฐิบวกกับความหึงหวง ทำให้ทั้งคู่ไม่เข้าใจกันเสียที หากพอถึงปราสาท คุณแจ๋วได้เห็นหน้าครูอุมาของเธออีกครั้ง ก็ยิ้มและสิ้นใจอย่างสงบ คุณแจ๋วจากไป ทิ้งเรื่องราวความรักของ ภะรต และ อุมารังษี ที่สุดคาดเดาว่าจะจบลงรูปแบบใด และอยากรู้ปริศนาแห่งปราสาท ติดตามรับชม ละครปราสาทมืด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น